
Liggend in het gras van het Groninger Ommeland proefde ik aan een nieuw normaal. Samen liggen, samen luisteren, samen eten delen. Ontregelingscollectief Circus Andersom liet zien hoe een leven er uit ziet in verbinding met de aarde en met elkaar.

“Duizend keer, hangt wat we doen af van het weer”, zingt Blöf. Ook in Nederland is het weer een weliswaar wispelturig, maar wijs leraar. Wat kan de natuur om ons heen ons leren over meebewegen en een leven in balans?

Wandelen is als kussen, zei de boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh. Hoe kan wandelen een weg zijn naar meer verbinding met jezelf en de wereld?