Er zijn katten mensen en er zijn honden mensen. Is het zo simpel? Ja, voor dit verhaal even wel. Je weet natuurlijk in welke categorie jij zelf valt. Indien je een katten mens bent, helaas, dan is dit verhaal niet voor jou. Of misschien toch wel (lees door tot het einde).*
Volgens het boekje heb je alles goed gedaan, die dag. Dóór, dóór, dóór – die deadline op werk is af, de was draait. Die work-out heb je er misschien nog wel tussendoor gepiept. Traktaties voor de kinderen in elkaar geflanst (vraag niet hoe) en het huis is nog in een soort van O.K. staat. Niet Marie Kondo O.K., maar O.K.-enough.
En toch knaagt er iets.
Creatieve wezens
Je voelt je rusteloos. Ongemakkelijk. Slecht gehumeurd. Niet als jezelf. Je snauwt jezelf misschien wel van binnen af.
Dit kán een teken zijn dat jouw innerlijke border collie aan de bank is begonnen.
Uiteraard. Bovenstaande kan ook allemaal te maken met hormonen, de tijd van de maand, de wisselingen in je humeur – maar als je een creatief wezen bent (en dat zijn we eigenlijk allemaal) – dan is het nu zaak je hond een bot toe te gooien voordat er niets van dat mooie design sofa gevalletje overblijft.
Om in de woorden van de schrijfster Elizabeth Gilbert te spreken: als je niet actief iets aan het maken bent, dan ben je actief iets aan het verwoesten. In haar fantastische boek Big Magic schrijft ze:
“Possessing a creative mind, after all, is something like having a border collie for a pet: It needs to work, or else it will cause you an outrageous amount of trouble. Give your mind a job to do, or else it will find a job to do, and you might not like the job it invents (eating the couch, digging a hole through the living room floor, biting the mailman, etc.) It has taken me years to learn this, but it does seem to be the case that if I am not actively creating something, then I am probably actively destroying something (myself, a relationship, or my own peace of mind).”
Elizabeth Gilbert, Big Magic: Creative Living beyond Fear (2016)
Dat is de creatieve, scheppende energie die in ons allen is, maar al te lang nergens heen kan of mag, m.a.w. geen output krijgt – en vervolgens dan maar – uit pure wanhoop – chaos gaat lopen schoppen. Of scheppen, ironisch genoeg.
Overigens – verwacht niet dat ik hiermee bedoel te zeggen dat iedereen nú een schildersezel van zolder moet halen of Matisse achtige collages gaat knippen (heerlijk natuurlijk, maar dat even terzijde). Nee – het mogen baby kleine stapjes zijn. Zo schreef ik vanochtend een brief aan mijn allerliefste vriendin.
In de stilte, met een kaarsje, en een kopje Chikko nep koffie. Het was geen wereldschokkende literatuur, geen fraai proza, geen dichtkunst. Gewoon een brief, maar daarna was er een soort lichtheid. Een kleine catharsis. Mijn border collie was weer even uit geweest.
Bezigheidstherapie
Ik denk aan al die prachtige Jane Austen achtige dames die – gedwongen door de sociale mores van die tijd – veelal aan huis gebonden waren en zich storten op ‘handwerk’. Dat meditatieve werkje zorgde er voor dat ze niet doordraaiden, denk ik. Interessant toch dat steeds meer vrouwen – mijn moeder en mijn tante ook – het breien weer hebben opgepakt.
Je maakt iets. Je handen zijn bezig, je geest is bezig. Eigenlijk een soort van mindfulness.
Misschien houd je helemaal niet van breien. Of van (brieven) schrijven. Maar er is vast iets dat jij leuk vindt om te doen, om te ‘maken’.
APK'tje
Misschien speelde je vroeger graag muziek. Haal wat pannen uit de kast en kijk wat je wat kunt pingelen. Of misschien houd je van andere dingen met pannen. Sta dan tien minuten eerder op om een sprankelend ontbijtje te maken. Of richt een kast mooi in. Of geef jezelf of je partner een speelse massage. Haal bloemen en verspreid ze door je huis zoals alleen jij dat zou doen..
Het hoeft allemaal niet zo groot. Je border collie is ook blij met een klein bot.
Maar die is dan wel weer snel op, natuurlijk…
Dus voel je je rusteloos zonder verklaarbare reden? Kijk eens of je iets kunt maken, hoe klein ook. Ik geloof dat de scheppende, goddelijke kracht binnenin ons anders rusteloos wordt. Zie het maar als het broodnodig APK’tje voor je ziel. Niet te veel over nadenken, gewoon doen.
*Voor de kattenliefhebbers: ik ben onlangs verhuisd en nu ben ik er van overtuigd dat katten ook ten prooi kunnen vallen aan het border-collie-complex. Er zijn katten die ’s nachts (bij voorkeur tussen 23u en 1 uur) heel hard door het huis rennen en dan proberen deuren open te krijgen.
Ontsnappingskunstenaars? Gefrustreerde acrobaten? Of misschien toch miskende kunstenaars?
