Kun je luisteren naar je hart en toch niet je grootste verlangen volgen?
Heel veel mensen doen dat dagelijks. En eigenlijk ben ik ook één van hen.
Al sinds ik klein ben is er namelijk één ding dat ik het allerliefste doe: tekenen. Dat ik ‘zondagskunstenaar’ ben, is mijn vaste grap (en pijnpunt). Want hoewel mijn grootste passie, vormt het ook altijd de sluitpost. Pas nadat al het werk is gedaan en ik nog puf heb… dán pas mag ik potlood en papier te voorschijn halen.
En dat moment komt komt natuurlijk vrij zelden tot nooit.
Herkenbaar?** Dat datgene wat je het liefste doet, altijd maar uitstelt? Of excuses verzint?
(**Lees deze blogpost en krijg een APK voor je ziel!)
Uit de kast
Of het nu komt door jaren van tantra en meditatie of een helder moment tijdens een sjamanistische cursus – sinds kort lijken alle belemmeringen en barricades te smelten in de zomerhitte van mijn hoofd. Het mantra ‘ik ben niet goed genoeg’ is vervangen door ‘done is better than perfect!’
Mijn grootste probleem was nog niet zozeer het (af)maken, maar vooral: mijn werk delen met anderen. Ik moest als het ware, nog ‘uit de kast komen’ als kunstenaar. Een woord dat ik nauwelijks in de mond durfde te nemen. Want ik had immers geen succes of volgers of …en was het überhaupt wel nuttig of zinvol wat ik deed ?
Maar – en dat zie je dan opeens heel helder – dat is natuurlijk maar een verhaal. Een verhaal dat er voor zorgt dat ik heerlijk in mijn comfort zone kon blijven zitten. Een verhaal dat in het teken staat van angst (vermomd als perfectionisme).
Maar zo wil ik mijn leven niet leiden. En dus doe ik waar ik best heel bang voor ben: ik organiseer een expositie met eigen werk. En ik bijt een maand op een houtje, om dat voor elkaar te boksen. Even geen latte’s of biowinkel-bezoekjes meer. Een kunstenaar moet lijden voor zijn werk, toch? Of gewoon gezegend zijn met een fantastische mecenas.***
De expo zal in het teken staan van het thema dat mij het meest bezighoudt: biophilia; de liefde voor alles wat leeft op de aarde, onszelf inclusief. En in dat kader én omdat tekenen toch een hobby is die zonder bomen (bijna) onmogelijk is, heb ik besloten iets terug te doen.
Ooit zag ik, in een cultuur ver weg waarin al het leven dat ons omringd nog bezield is, een vrouw een kruid plukken. Als dank en om iets terug te geven, trok ze daarna zelf een haar uit haar hoofd. Bestaat niet alles in het leven uit geven en nemen?
De opbrengst van de expositie zou ik dan ook graag aan een goed doel schenken: Trees for All. Met elke 5 euro kunnen zij al een boom planten, in Nederland en in het buitenland. Misschien is het een druppel op de hete plaat in tijden van extreme hitte en bosbranden, maar ik denk dat we niet moeten vergeten dat we áltijd iets kunnen doen om de aarde (en onszelf!) te helpen. Hoe klein ook.
Aansporing
Naast een beetje ecobewust is deze expo dus ook aansporing voor iedereen die graag iets de wereld in wil helpen maar eigenlijk niet durft. Voor iedereen die zijn meest authentieke leven niet leeft, om wat voor reden dan ook. Doen jullie mee en wagen jullie de sprong?
Mocht je geïnteresseerd zijn in wat ik maak, mee willen helpen of gewoon nieuwsgierig zijn; je bent heel erg welkom!
*** Dankjewel aan André voor zijn fantastische generositeit die me de ruimte geeft om dit pad verder te verkennen!
Wat kun je verwachten?
* Een pop-up galerie, met thee en (veganistisch) lekkers voor de bezoekers
* Alleen geopend op zaterdag 30 september van 12.00 – 17.00u.
* Mijn studio is wat verstopt, klik hier voor de routebeschrijving
* Te bekijken en te koop: originele collages (zoals die op mijn website) en art prints, afgedrukt op gerecycled papier
* Een kunst-en-klieder-kamer, speciaal ingericht voor jeugdige en speelse geesten van alle leeftijden
* Een ruimte voor ‘bezinning’ waar je kunt liggen, mediteren of yoga doen
* Een bosrijke omgeving waarin het fijn wandelen is
Hopelijk tot zien!
Madelief
